माझ्या घराच्या बाजूला असलेलीगावातील शेवटची झोपडी काल रात्री जळाली.“जळाली की जाळली?”मने प्रज्वलित झालेल्यांच्या डोक्यात पेटलेली आग एकामागून एक झोपड्या जाळत चाललीये.एका आडीसाठी एक काडी.सर्रर्रर्रर्र….आणि बेचिराख.अर्थहीन, शब्दहीन झालेला बेघर जमाववाढत जाणारी आग पाहत गप्प उभा.त्याची आई, बायको, पोरंबाळं; रडत, रस्त्यावर.पण नुसत्या अश्रूंनी आग विझत नसते कधीच. माझ्या घरात पाणी होतंपण मी गेला नाही बादली घेऊन.दिला नाही […]

एकाच जन्मात सारं जग उपभोगता यावं म्हणून मी पोसत आलो कैक आत्मे माझ्या शरीरात राग, प्रेम, कारुण्य ,अश्लीलतेचे रंग घेऊन अन् नकळत करून टाकलं त्यांना समर्पित माझं स्वत्व… आता… जसा दिवस चढत जातो तसा- ते ताबा घेत जातात आळीपाळीने माझ्या शरीराचा आणि मनाचा बेहिशेबी, करत असतात जे हवं ते प्रसंगी मनावर जबरदस्ती अन् बलात्कारही… आपापली […]

या वाटेवर मी हा उभा आहे. त्यांना वाटतं की ही वाट चुकीची आहे म्हणून कुणी सहसा फिरकत नाही इकडे. एक चुकलेला प्रवासी सांगत होता की हा रस्ता जिथून सुरू होतो तिथे एक फलक आहे ‘हा रस्ता चुकीचा आहे’ असा. तरीही त्याने हा रस्ता का निवडला असावा? तो ही माझ्यासारखा एकटा आहे का? की तो साहसी […]

ती गर्दी बघ… तुझ्या प्रेमाचं दान आपल्याच कटोऱ्यात पडावं म्हणून तुझ्या पायाशी एका पायावर तत्परतेने उभी असलेली गर्दी… तुझ्यावर मरणाऱ्यांची, तुझ्यासाठी मरायला तयार असणाऱ्यांची. सोप्पं आहे, आता फक्त इशाऱ्याने एक ‘चॉईस’ करायची आहे तुला पण पायांवर खिळलेली तुझी नजर उचलून एकदा समोर बघ गर्दीपासून अलिप्त राहून दुरूनच ती गर्दी बघत एक ‘ऑप्शन’ उभा आहे. ज्याचं […]

आपण हे जग सोडून गेलो तरी चार चौघांत आपलं नाव निघावं, येणाऱ्या पिढ्यांनी निदान आपल्या जन्म-मरणाच्या तारखा लक्षात ठेवाव्यात हा मोह फार वाईट. श्रेष्ठत्व सिद्ध करण्याचा खटाटोपात पदरात पडलेलं आयुष्य जगायचं राहून गेलंय याची जाणीव जग सोडताना अश्या जीवांना होत असेल काय? हे जगणं जाता जाता एकातरी चेहऱ्यावर समाधानाचे हास्य आणण्याची सहजसुंदर कला ज्याला शिकवून […]